Påska er over. Eg har vore oppe i fjellet på truger fleire gongar. Eg har vore på tur... For meg er dette ganske utruleg. Hadde vel gitt opp å kunne bevege meg i fjellet på snøv skal eg vere ærleg? Hadde jo gitt opp fjellet alle årstider for nokre år sidan. Det heile byrja med små turar til postkassa og ned til huset igjen, uten krykker, for to år sidan. Etter fjerde prolapsen i ryggrada kom, tenkte eg at dette var berre å gi opp. Men heldigvis gjorde eg ikkje det.
Eg kan forstå at folk som ser bilder av meg på facebook tenkjer, at det var vel bedre ho brukte tid og energi på å arbeide meir? Korleis kan ho fyke rundt i fjellet og seie ho er sjuk? Viss ein har vore sjuk over fleire år, tek det tid å kome tilbake. Eg skundar meg sakte. Gleder meg over å skulle få til ein ny arbeidsavtale i nær framtid. Men eg må bruke tid.
Bilda er frå ein fantastisk fin tur på måndag, opp til ca.1000 m.
I går og i dag har eg slite med kroppsverk og haudeverk.
Sånn er det berre...
Uansett kor vondt det er i dag, og uansett om eg av og til lurer på kva det er eg driv på med; det er verd det! Det er som om ein tek tilbake livet sitt litt etter litt. Ikkje minst finn tilbake til den personen ein var før ulykka skjedde. Det er lett å gløyme detaljar frå eiga personlegheit etter alle desse åra med kroniske smerter.
Eg vil takke alle som har støtta meg i kampen for å få tilbake meg sjølv, og ein kvardag eg kan glede meg stort over. Ei spesiell takk til den flotte buketten med menneske eg har samla rundt meg siste året. Alle så unike, og fantastisk støttande kvar på sin måte. Den beste medisinen eg kunne fått!
Takk også til alle eg har blitt kjent med gjennom bloggen,
og for alle fine mailar og kommentarar!
Draumesidene var mitt første skritt for å ta tilbake kreativitet og livsglede.
Draumesidene tok meg ut av det triste, løfta meg framover på dei tyngste dagane.
Draumesidene er i dag mitt vitnesbyrd på at eg aldri gav opp.
4 1/2 år med blogging
Halvannan million treff totalt
Kven hadde kunne drøymt om det?
Elin